Aan het einde van de vierde dag beginnen met mijn reisverhalen. Dat moet wel een goed teken zijn. En zo is het helemaal. Het eerste deel, en daarmee het eerste land zit erop. Niet dat ik Thailand nu goed heb leren kennen, daar zijn vier dagen Bangkok natuurlijk niet representatief voor. Maar wat een mooi gezamenlijk begin hebben Suus en ik gehad! Een begin vol verrassingen.

Donderdag werden we op Schiphol aangesproken door een cameraploeg, of we mee wilden werken aan een interne promofilm voor KLM.  Het ging met name om het afscheidsmoment, uitzwaaien door de thuisblijvers, tot en met het boarden. Na enige twijfel toegezegd en voor we het wisten hadden we de cameraploeg achter ons aan, tot in het vliegtuig. En door de deelname konden we zo doorlopen, langs de rij, het vliegtuig in. We hoopten nog op een upgrade naar business class en champagne maar dat ging blijkbaar te ver. Wel waren onze stoelen versierd met wensen van de thuisblijvers. Een goed begin van de vlucht!

De vlucht stond vooral in het teken van niet slapen, weinig beenruimte en het doorkrijgen van de tussenstanden van de halve finale op het wk. Helaas was er geen WiFi in het vliegtuig. Ik heb zelden met zo weinig informatie met spanning een wedstrijd gevolgd. ‘Gelukkig’ konden we de twee daaropvolgende dagen in Bangkok de wedstrijd prima volgen, want de hele dag werd de wedstrijd herhaald. We moesten wel kijken..

Bangkok. Wat een stad! Vanaf onze aankomst werd al snel duidelijk dat het een stad is van tegenstellingen. Krotten van golfplaten naast prachtige huizen en tempels. Drukke straten vol toeristen, zwervers en bedelaars maar ook monniken en locals. Mannen die vrouwen blijken te zijn en andersom. De stad leeft, 24 uur per dag.

De leukste manier waarop wij Bangkok echt goed hebben leren kennen is door de fietstocht die we hebben gemaakt.  Co van Kessel zelf is overleden, maar hij stond aan de basis van meer dan dertig jaar fietservaring door deze stad. Geleid door twee vriendelijke gidsen hebben we van 9.00 tot 18.00 door en rond de stad gefietst. Beginnend met een helse tocht door de nauwe steegjes en straatjes van de binnenstad. Dwars over de markten, waar zeer bijzondere en soms vrij bizarre ingrediënten werden verkocht. Langs de motorhandeltjes, waarbij de handelaars alle onderdelen sorteren en na het bij elkaar zoeken nieuwe motoren in elkaar zetten voor bijvoorbeeld een longboat. Vooral de stoep werd gebruikt als fietspad.

Op het station pakten we met de groep een trein naar een buitenwijk van Bangkok. Daarna fietsten  we op kilometers lange paden van betonnen blokken die tussen de rivieren en de huisjes zijn geplaatst. Bizar wat je allemaal tegenkomt. Op de gekste plekken winkeltjes waar we dan stopten voor een colapauze. Bananenbomen langs de weg, iemand zag een varaan, vissershuisjes die amper overeind bleven en mooie huizen aan het water, kinderen die ons toezwaaiden en het water insprongen, enorme vissen die uit het water opsprongen, tempels waar gebeden werd en waar schildpadden en palingen als ‘offer’ levend terug het water in werden gegooid. We keken onze ogen uit.

Na het tweede deel op de fiets en het bezoeken van een tempel, zetten we de tocht voort per longboat. Even relaxen en genieten van het uitzicht vanaf de rivier. Het laatste deel pakten we ook nog de skytrain die ons terugbracht naar het startpunt. Als je Bangkok wilt leren kennen zonder alleen de toeristische plekken aan te doen, is dit zeker een aanrader. Er werd veel verteld onderweg, de lunch en andere pauzemomenten waren prima verzorgd. We hebben ons goed vermaakt! Zie ook: http://www.covankessel.com/nl

’s Avonds kun je volop eten en drinken op terrasjes in de straten rond Khao San Road. Vrij toeristisch maar gezellig. De avond na het fietsen hebben we met twee Nederlanders op het terras gezeten.  Overigens niet op Khao San Road zelf, eromheen is het gezelliger. Net als in de straat waar ons hotel zat, Rambuttri. We hadden de pech dat vanwege een speciale dag voor Boeddha er geen bier werd geschonken. Gelukkig waren ze zo inventief om dit alsnog te schenken, maar dan wel in witte mokken. Veel restaurants durfden dit niet aan. Op onze laatste avond kwamen we via de ‘riviertaxi’ in een wat mindere buurt terecht, waar we door een tuktuk bij een restaurant werden afgezet waar het enigszins redelijk vol te houden was. Ook al zagen we twee ratten lopen bij de keuken. Dat zet je op zo’n moment toch aan het denken wat voor vlees je op je bord hebt liggen.. In elk geval kwamen er halverwege ons verblijf twee agenten aan een tafel zitten. Niet om het restaurant te beboeten zoals in de rest van de stad, maar om hun gedoogbeleid kracht bij te zetten. Er werden direct twee halve literflessen Heineken neergezet. Zo ga je dus om met de politie in Thailand…

We hadden graag nog het Grand Palace bezocht. De eerste dag waren we te moe van de reis om te bedenken wat de daar lange kleding voor moesten dragen, dus de laatste dag gingen we voor een herkansing. In onze mooie nieuwe hippiebroeken waren we klaar voor een bezoek, maar het paleis was dicht. De weg was afgezet, veel politie en militairen op de been want de prins bleek op bezoek te komen. Hij werd door een gevolg van zo’n twintig auto’s gebracht, en het leek er sterk op dat alle mensen langs de weg stil moesten blijven staan. We mochten geen foto’s maken maar we hebben hem gespot. Hij zou die dag een bijzondere ceremonie bijwonen, iets met het wisselen van de ‘kostuums’? We mochten niet naar binnen maar waren getuige van een bijzondere optocht. In Nederland is het koningshuis iets minder op afstand, dat dan weer wel.

Een goed alternatief, tip van de fietstochtgenoten, was het bezoeken van de Golden Mount. We werden gebracht door de tuktuk. Mocht je Bangkok bezoeken, laat je niet oplichten door mannen die je vriendelijk aanspreken, een verhaal ophangen over het bezoeken van hun vader of een dag vrij zijn van het werken aan de universiteit, en je willen helpen aan een tuktuk. Ze horen erbij, willen je langs winkelcentra en toeristoffices brengen en lijken dan heel goedkoop. Gewoon hard afdingen, desnoods weglopen, en voor je het weet ga je voor weinig naar je plaats van bestemming. Duidelijkheid helpt. De Golden Mount was een mooie tempel op een heuvel, waar je uitzicht hebt over de stad. Een warme klim maar de moeite waard. Net als het bekijken van Wat Pho, een enorme liggende gouden Boeddha. Kwamen onze hippiebroeken toch nog van pas.

Het laatste wat ik mee wil geven over Bangkok is de bijzondere smaak voor muziek. Op ons eerste terrasavondje, onder de sfeervolle lampionnen werden we getrakteerd op de hits van Mariah Carey, Boyzone, de Backstreetboys en weetikveel wat nog meer. Live zingen in het Engels is ook geen aanrader. De taxichauffeur die ons vanaf het rattenrestaurant terugbracht had een nieuwe cd die hij trots liet zien. Een prachtcollectie van wederom toppers als Boyzone, Aerosmith en Garth Brooks, genaamd: country roads. Een heerlijke taxirit!

Inmiddels is Suus verder Thailand gaan ontdekken en ben ik vanmiddag geland in Hanoi, een totaal andere stad in een nieuw land. We hebben een geweldig begin gehad van onze reizen. Waarschijnlijk komen we allebei met mooie verhalen thuis begin augustus! Tot het volgende blog, misschien morgen, over brommers, krukjes en koriander..

(mocht er ergens een vreemd woord staan, de autocorrect op de iPad zorgt af en toe voor onverwachte keuzes..)